قطعات زيباي عاشقانه

کيستي که من

اين گونه

با اعتماد

نام خود را با تو ميگويم

کليد خانه ام را

در دستت ميگذارم

نان شادي هايم را

با تو قسمت ميکنم

به کنارت مي نشينم و

بر زانوي تو

اين چنين آرام

به خواب مي روم ؟

کيستي که من

اينگونه به جد

در ديار رويا هاي خويش

با تو درنگ ميکنم ؟

اگر شبي فانوس نفسهاي من خاموش شد 

اگر به حجله آشنايي 

برخوردي و عده اي به تو گفتند

کبوترت در حسرت پرکشيدن پر پر زد 

تو حرفشان را باور نکن 

تمام اين سالها کنارمن بودي 

کنار دلتنگي دفاترم 

درگلدان چيني

...

قصه از حنجره ایست که گره خورده به بغض صحبت از خاطره ایست که نشسته لب حوض
یک طرف خاطره ها!
یک طرف پنجره ها!
در همه آوازها! حرف آخر زیباست!
آخرین حرف تو چیست که به آن تکیه کنم؟
حرف من دیدن پرواز تو در فرداهاست

تا تو رفتی همه گفتند

که از دل برود هر آنکه از دیده رود

و به نا باوری و غصه ی من خندیدند

کاش می دانستی

که در این عرصه ی دنیای بزرگ ،چه غم آلوده جدایی هاییست

کاش می دانستی

که از دل نرود هر آنکه از دیده رود

مي نويسم تا بداني 

باران ابرها زود گذرند

و باران چشم عاشق ماندگار تر

مي نويسم تا بداني 

رد پا فاني و رد عشق سوزنده تر از هر آتش

مي نويسم تا بداني 

اسم ها تکراري ولي يادشان همواره قشنگ

مي نويسم تا بداني 

دوستت دارم و تمام نوشته هايم بهانه ست

براي گفتن " دوستت دارم "هاي دلم
 

حالا بگو در این تراکم تنهایی، میهمان

بی چراغ نمی خواهی ؟

در امتداد نگاه تو لحظه های انتظار شکسته می شود

.و بغض تنهایی من مغلوب وجود تو می شود

تنها برای تو می نویسم برای تو که برق چشمانم را زنده می کنی

برای دستان تو که گرمای عشق را خجالت زده می کند

برای لبانت که جز ترنم محبت را نمی بوسند

برای تپش های قلبت که نبضم را به زدن وا می دارد

با توست که روز و شبم معنا دارد

تنها برای تو می نویسم

به او که قلبش به وسعت دریاییست

که قایق کوچک دل من در آن غرق شده 

به او که مرا از این زمین خاکی به سرزمین نور و شعر و ترانه برد

و چشمهایم را به دنیایی پر از زیبایی باز کرد